De Avond van de Filmmuziek 2024
In mijn eentje naar de Ziggo Dome
Zo’n twee maanden geleden zat ik doelloos te scrollen op Facebook, toen ik reclame voorbij zag komen. Vaak is zoiets gewoon click-bait, dan scrol ik gewoon door, maar wat ik las wekte wel mijn interesse. De avond van de filmmuziek! Ik klikte op de link en werd doorgestuurd naar de site van Ticketmaster. Ik was even in de war, want in de eerste instantie zag ik uitverkochte shows. Toen ik wat verder keek, zag ik dat er inderdaad een extra show was toegevoegd
Helemaal hyper, ging ik kijken of er nog rolstoelplekken beschikbaar waren, Je zou denken ‘Chill Rel, dit is een extra show, moet wel goed komen’, maar je moet niet vergeten dat er bij elk concert significant minder rolstoelplekken beschikbaar zijn, ten opzichte van reguliere plekken. Ik heb geen vrije plaatskeuze. Ik kan niet zeggen: Shit, geen staplaatsten meer? Nou, dan maar een plek op de bovenste ring aan de zijkant. Dan ben ik er toch bij geweest.’
Hoe dan ook, tot mijn vreugd waren er rolstoelplekken beschikbaar. Ik klikte er eentje aan en rekende af. Het is altijd leuk om samen te gaan, maar ik wilde er zo graag heen dat ik dacht: Eerst een ticket voor mezelf bemachtigen, later kijken of er iemand mee wil. Spoiler, niemand kon of wilde dus mee…. Dan maar met mezelf naar De Ziggo Dome.
De kracht van muziek
Vaste lezers weten inmiddels dat ik heel erg van muziek houd, ik heb er al vaak genoeg over geschreven.
Muziek is een drager, een drager van herinneringen, emoties, gevoelens… Muziek is tijd. Of je nou helemaal opgaat in de muziek van het hier nu, of het je meevoert naar een herinnering van 30 jaar geleden? Muziek is magisch, krachtig en het is persoonlijk Een avond vol filmmuziek gespeeld door een live orkest en koor? Dat is onbeschrijfelijk,
Zoals jullie weten ben ik een enorme nerd. Ik hou van Fantasy en sci-fi. Films, series, boeken? Het medium maakt mij niet uit. Stel je dus even voor: Je zit in de zaal, het orkest begint te spelen en op het scherm vliegen beelden voorbij van Harry Potter, Lord of the Rings, Game of Thrones, James Bond, The Matrix, Jurassic Park, The Godfather en nog zo veel meer. Dit alles ondersteund door lichteffecten en Dinootjes die door het publiek lopen. Het was een filmervaring zonder film!
Los van de van de onvergetelijke ervaring, ben ik ook gewoon trots op mezelf. Trots dat ik mezelf deze ervaring gunde, ondanks het feit dat ik niemand kon vinden die met mij mee wilde. Geloof mij, daar denken ze nu anders over, toch pap? Zonder dollen, ik zag voor mezelf aardig wat beren op de weg die avond. Het inmiddels bekende riedeltje: Wie doet mijn jas uit en aan? Lukt het drinken en eten halen mij? Is de taxibus op tijd en kom ik ook weer thuis? Het antwoord hierop is gelukkig ja (ze hadden trouwens popcorn voor bij de filmmuziek) Oog voor detail!
Als het nog niet duidelijk was:
IK HEB ZO ONTZETTEND GENOTEN!!!!